پرده بکارت و انواع آن
پردهٔ مهبل، پرده بکارت یا بافت نازکی است از جنس مخاطی مانند با دیواره واژن که ورودی مهبل را به صورت ناقص می‌پوشاند. این پرده در بخش بیگانه دستگاه تناسلی زنان پیمان دارد و در دهانه مهبل واقع شده‌است.
پیدایش این پرده بر پرتو تکامل جداگانه دستگاه تناسلی داخلی (مثل مهبل) و دستگاه تناسلی خارجی (لبه‌های فرج) جنین در دوران بارداری است. مهبل جنین در مراحل اولیه رشد به شکل یک بند توپر در درون بدن است و عازم به بیرون ندارد. این پاراگراف (لاتین) به مرور درون خالی شده و انواع پرده بکارت در می‌آید اما کماکان در تو بدن پیمان داشته و به پوست ختم می‌شود. در این مرحله پوست موجود در روبرو مهبل به تدریج مضمحل شده و ورودی مهبل را برپایی می‌دهد. پوستی که قبلاً در محل ورودی مهبل قرار داشته‌است جذب دیواره لوله مهبلی می‌شود ولی در این روند لایه نازکی متعلق به در تقرب ورودی مهبل باقی می‌ماند و عضوی پرده‌مانند را ساختن می‌دهد.
تا پیش از کشف پرده مهبلی انگیزه درد و خونریزی بیشتر نسوان در نخستین آمیزش جنسی ناشناخته بود و فرضیات اشتباهی در این باره مطرح شده بود. برای مثال یکتا از پزشکان سده‌های میانه تصور می‌کرد یک غده گوشتی چسبیده به دیواره مهبل هستی دارد که در آمیزش جنسی از جا کنده می‌شود یا پزشک دیگری معتقد بود پنج ورید در در لبه واژن پیمان دارند که در جریان آمیزش پاره می‌شوند. پور سینا نخستین پزشکی بود که استجابت درستی به این چیستان ارائه داد و علت آن را وجود یک لایه یا برآمدگی پوستی در ورودی واژن دانست که با آمیزش جنسی آسیب دیده و موجب درد و خونریزی می‌شوند. آندرئاس وسالیوس کالبدشناس فلمی در سنه ۱۵۴۴ نخستین شخصی شد که به‌طور عملی و از طریق کالبدشناسی تن هستی این قطعه پوست کوچک را ثابت کرد. توضیح پور سینا در باره دلیل این درد و خونریزی صحیح بود اما وی در این مورد که خفت‌وخیز قطعاً باعث آسیب به این پرده می‌شود، اشتباه می‌کرد. هرچند گاهی اوقات این پرده در جریان دخول صدمه می‌بیند ولی همیشه این‌طور نیست و حتی در صورت آسیب دیدن هم ممکن است دردناک و به اتفاق با خونریزی نباشد. در هرحال این موضوع مایه شهرت این پرده و گره خوردن آن با مفهوم «بکارت» شده و آن را به پرده بکارت سرشناس کرده‌است. پیدایش مفهوم زوم لایف دات کام به اعتقاد مردم‌شناسان در عصر نوسنگی و همهنگام با اهلی‌سازی جانداران (حدود ۱۰ هزار سنه پیش) بوده‌است.
پرده مهبل شکل ثابتی ندارد و در کسان گوناگون اشکال متفاوتی دارد. ولی فقدان آن تنها در ۰٫۰۳٪ زنان اتفاق می‌افتد. در این کسان مرحله شکل‌گیری ورودی مهبل بیش از مرز معمول پیشرفت کرده و بافت باقی‌مانده در ورودی واژن به قدری کوچک شده که قابل تماشا به عنوان یک پرده نیست.
نظرات